In mijn werk als re-integratiecoach en als ervaringsdeskundige wist ik als geen ander hoe belangrijk het was om voldoende luisterpauzes te nemen. Ik gaf voorlichting en begeleidde doven en slechthorenden op het werk over hoe om te gaan met hun gehoorbeperking (bron). Maar toch was ik geregeld overbelast, ondanks dat ik genoeg momenten inplande waarbij ik niet hoefde te luisteren en allerlei hulpmiddelen had om het luisteren minder inspannend te maken. In het stuk: `over mij´, schreef ik al dat mijn leven vaak niet in balans was.
Waarom was mijn leven vaak niet in balans?
Er was een moment in mijn leven waarop ik onbewust besloot dat ik altijd alert moest zijn. Ik moest altijd de mensen in de gaten blijven houden (of althans mijn energetische lichaam), want ik wilde weten of het wel veilig was.
Met 18 maanden heb ik hersenvliesontsteking gekregen. Ik heb 6 weken in het ziekenhuis gelegen, waarvan de eerste twee weken in quarantaine. Ik heb allerlei onderzoeken gehad en uiteindelijk werd ik toch gezond verklaard. Wel moest ik alles opnieuw leren, zelfs mijn reflexen waren verdwenen.
Ondanks al die onderzoeken heeft het toch nog 2,5 jaar geduurd voordat ze er achter kwamen dat ik doof was. Ik kon dan weliswaar niet horen, maar via mijn energieveld kon ik geluiden waarnemen en heb ik die gehoortesten kunnen “misleiden”. Elke week ging ik naar een logopediste om mijn spraak op gang te brengen. Zelfs mijn logopediste had niets gemerkt van mijn doofheid, omdat ik als vanzelfsprekend afgestemd was op haar. Na 2,5 jaar viel ik uiteindelijk door de mand en werd mijn moeder bevestigd in haar gevoel dat er iets niet klopte.
Hoe dan?
Ik was op de kleuterschool, toen buiten een vliegtuig door de geluidsbarrière vloog waardoor er een hele harde knal volgde. Iedereen schrok zo erg dat ze meteen met hun bezigheden stopten, behalve ik, ik speelde ongestoord verder. Dit was de aanleiding om mijn gehoor opnieuw grondig te laten testen; toen werd duidelijk dat ik heel slecht hoorde.
Deze gebeurtenissen uit mijn kindertijd beïnvloeden nog elke dag mijn leven, ook al heb ik die niet bewust onthouden. Ik moest dus constant alert zijn en ben daardoor gaan afstemmen op anderen i.p.v. op mezelf. In deze fase is mijn hooggevoeligheid ontwikkeld.
Hooggevoeligheid is voelen met je energieveld. Elk mens heeft een energieveld om zich heen, dat veld wordt de aura genoemd. Ik schreef al dat je het leven ook op een andere manier kunt waarnemen dan alleen met je oren en ogen, die in eerste instantie onmisbaar lijken te zijn. Deze buitenzintuigelijke waarneming heeft een extra dimensie gegeven, zoals mijn CI, maar het is niet alleen gunstig geweest. Ik kreeg steeds vaker fysieke en vermoeidheidsklachten.
Iedereen maakt in zijn kindertijd bepaalde situaties mee waarbij je je onveilig, eenzaam of angstig voelt. Dit kan al ontstaan in de buik van je moeder, doordat je angstige gevoelens of stress van je moeder hebt overgenomen. Om die heftige gevoelens niet te hoeven voelen, ga je weg bij jezelf en ga je afstemmen op de buitenwereld. Je hebt dan de neiging om je steeds aan te passen en als dat niet lukt om jezelf terug te trekken. Dit alles geeft schijnveiligheid of schijnzekerheid en zo probeer je controle te houden. Je voelt je daardoor vaak zweverig, overprikkeld, gespannen, moe of onzeker. Je neemt emoties over van anderen en dat zorgt voor verwarring. Je vindt het moeilijk om eigen keuzes te maken en verliest dus de innerlijke vrijheid.
Wat mij nu helpt…
Wat in mijn kindertijd een voordeel leek, ervaar ik als volwassen eerder de nadelen. In mijn zoektocht kwam ik in aanraking met energetisch- en systemisch werk en vond dit enorm boeiend. Tijdens de opleiding heb ik steeds de weg naar binnen gemaakt, waardoor een verwerkingsproces in gang gezet is. Mijn blinde vlekken en familiepatronen werden zichtbaar voor mij. De bespiegelingen in de buitenwereld ben ik gaan herkennen en ben ik gaan oppakken. Dit alles maakt dat ik als persoon meer zichtbaar ben geworden, omdat ik mezelf ben gaan horen i.p.v. me gaan aanpassen. Ik kan dit alleen maar schrijven, omdat ik het zelf heb ervaren.
Het zou mij niet verbazen als veel doven en slechthorenden hooggevoelig zijn. Hoe dit is ontstaan, is voor iedereen natuurlijk anders. Maar hoe verschillend de oorzaken ook blijken te zijn, uiteindelijk zijn ze terug te voeren op een gebrek aan veiligheid. Alleen al om grip te krijgen op jouw gehoorverlies, kun je dus hooggevoeligheid ontwikkelen. Niet kunnen horen voelt dan onveilig. Je bent de hele tijd alert; constante stress dus. Je moet alles in de gaten houden, want je verliest de grip op je wereld. In vertrouwen blijven is een uitdaging. Je wilt weten wat er aan de hand is en zo ga je steeds meer voelen. Je gaat met je energieveld (je voelsprieten) aftasten om het gedrag van anderen te kunnen voorspellen.
Dat grote energetische veld heb je hard nodig om jezelf een gevoel van zekerheid te geven; het enige gevoel van controle over een situatie of communicatie waarover je eigenlijk helemaal geen controle hebt. Naast dat het slechter horen meer energie kost, kost hooggevoeligheid dus ook meer energie. Jouw energieveld is te open. Je zuigt de hele omgeving in je op. Alle storende invloeden zoals drukte, emoties van anderen, geluiden, alles wordt in het energieveld opgenomen. Je raakt jezelf kwijt.
Hoe bescherm ik mezelf tegen overprikkeling?
- Door simpelweg een paar keer per dag even drie minuten ademruimte te nemen. (zie mijn blog: een simpele tip om stress te verlagen);
- D.m.v. mediteren kan ik afstand nemen van mijn gedachtes zodat mijn energie naar het lichaam gaat i.p.v. in mijn hoofd of naar buiten gericht. Ik creëer dan een gevoel van veiligheid en innerlijke rust;
- In de natuur gaan wandelen met mijn hond en te genieten van de omgeving. Het is belangrijk dat de energiestroom in het lichaam voldoende van boven naar beneden kan stromen, Moeder aarde in;
- Bewust mijn andere zintuigen gebruiken: zoals bijvoorbeeld met 100% aandacht het eten proeven, mijn hond aaien of mijn kinderen masseren;
- Yin yoga is een langzame vorm van yoga waarbij de gewrichten soepel blijven: je blijft steeds met je aandacht bij een pose en gaat dus uit je hoofd;
- Bewust zijn van mijn energie vóórdat ik ergens naar toe ga, zodat ik beter kan voelen wat van mij en van een ander is;
- Visualisatie oefeningen om mijn energieveld kleiner en minder open te maken. Visualiseren is een krachtig middel. Op internet zijn er genoeg oefeningen te vinden;
- Slecht en angstig makend nieuws en negatieve gedachten vermijden, want dat trekt mijn energie omlaag. De energie omhoog houden zorgt ervoor dat andermans emoties niet makkelijk aan mijn energieveld plakken (zie mijn blog: je bent niet je gedachten).
Voor ik het weet, voel ik me weer zweverig, moe, overprikkeld of onzeker, zo gaat dat nou eenmaal. Het energetische veld is niet constant, maar uiterst beweeglijk en zich aanpassend aan wie ik ben. Ik mag weer holistisch gaan horen. Dat lijkt fantastisch, maar ik vind het elke keer ingewikkeld en het gaat zeker niet vanzelf. Het feit dat mijn sterrenbeeld stier is, helpt niet bepaald mee; stieren houden van zekerheid en zoeken dit vaak in de buitenwereld. Dat geldt voor mij zeker! Nu in deze Corona-tijd merk ik dat ik weer sneller overprikkeld ben (zie mijn blog: Mondkapjes; wat betekent dat voor mij?)
Ik voel dat ik geen keuze meer heb, want ik heb zoveel boodschappen in de vorm van fysieke klachten gekregen. Als ik er niets mee ga doen, dan zullen mijn lessen alleen maar zwaarder worden. Maar los van de keuze, het is ook echt de moeite waard! Het geeft jou namelijk zoveel meer innerlijke vrijheid. Je draagt alle antwoorden in je. Je kunt ze echter pas horen als je ruimte maakt voor stilte, er naar durft te luisteren en te volgen.
Holistisch horen betekent dus voor mij bewustzijn en volledige aanwezigheid om mijn innerlijke wereld te kunnen horen. Ik ben steviger verankerd in mijn lichaam en kan beter bij mezelf blijven. Daardoor kan ik makkelijker mijn eigen keuzes maken die goed voor mij zijn.
Kan jij ook “horen” met jouw energieveld? Leuk als je hieronder een reactie plaatst!
Nog geen reacties