Durf jij aandacht te geven aan holistisch horen?

Al een hele tijd ben je je er bewust van dat je beter voor jezelf mag zorgen en vaker nee mag zeggen, maar toch is er steeds die frustratie dat het niet altijd lukt. Je snapt het precies, je weet dat het belangrijk is, je weet waar het vandaan komt….en toch lukt het je niet om te veranderen.

Bijvoorbeeld toch weer meegaan met de ander in plaats van je eigen grens aangeven.

Toch weer geen rust nemen, ook al voel je dat dat nodig is.

Toch weer jezelf onzichtbaar maken, ook al had je je nog zo voorgenomen om nu wél je ruimte in te nemen.

Herkenbaar?

In mijn vorige blog schreef ik over vermoeidheid en slechthorendheid. Is een slecht gehoor de enige reden van je vermoeidheid? Ik wil dieper ingaan op dit onderwerp.

Al van kleins af aan zijn we bang om afgewezen te worden, het niet waard te zijn, om niet goed genoeg te zijn, het verkeerd te doen, minder te zijn dan de rest, om controle te verliezen. Bijna alles wat we doen komt voort uit angst en controle. We leven daardoor krampachtig en ontwikkelen allerlei overlevingsstrategieën, zoals:

 

• Je gevoelens en emoties inslikken of verdoven (vooral niet kwetsbaar zijn).
• Super hard werken om onszelf te bewijzen (bewijsdrang).
• Leven we niet echt authentiek om maar niet afgewezen te worden (pleasen).
• Besteden we heel veel van onze energie aan alles onder controle willen houden (perfectionisme, controle freak).

 

Stel je voor:

Je wil in de lunchpauze in je eentje gaan wandelen, omdat je een luisterpauze nodig hebt en energie wil tanken. Je zegt tegen je collega´s dat je niet samen met hen gaat lunchen. Een collega die altijd veel kletst, stelt voor om samen te wandelen. Je kent haar goed en je vermoedt dat ze dit voorstelt omdat ze sociaal wil zijn en tegelijkertijd graag haar verhaal kwijt wil. Op zo’n moment ervaar je allerlei gevoelens zoals angst om nee te zeggen en om haar te kwetsen. Je moet van jezelf nee zeggen en zegt tegen de collega dat je liever alleen gaat wandelen. Eenmaal buiten pak je snel je telefoon en scrolt doelloos door social media om onbewust de ongemakkelijke gevoelens te verdoven.

Of je hebt geen zin in gedoe, kiest ervoor om de harmonie te bewaren en besluit om niet alleen te gaan wandelen. Je luistert naar de verhalen van je collega, maar je merkt dat je niet volledig aanwezig bent.

Stel je voor:

Je hebt een belangrijke vergadering, die onverwachts is ingepland. Je bent blij dat je op het laatste moment een schrijftolk hebt kunnen regelen. Maar de schrijftolk staat in een file en is een half uur later. Ga ik mijn collega’s vragen om de vergadering een half uur uit te stellen? Iedereen heeft het zo druk met zijn werk. Je besluit om het niet te vragen en begint de vergadering zonder tolk. De ongemakkelijke gevoelens stop je weg.

Of je verzamelt moed en vraagt de collega’s om een half uur later te starten. Een collega reageert geïrriteerd. Ze is erg druk, loopt over van het vele werk en wil niet een half uur later starten. Je hebt het gevoel dat je geen controle meer hebt op de situatie en je vindt haar reactie maar egoïstisch.

In al die genoemde situaties gebeurt er veel in een korte tijd in jouw lichaam. Onbewust stop je emoties en gevoelens weg en ben je met je aandacht naar buiten gericht.

Herkenbaar voor jou?

Ik vind mezelf geen angstig type, onderneem en ontdek graag nieuwe dingen. Ik heb geen rijangst, vliegangst of angst voor spinnen en muizen. Toch heb ik ontdekt dat ik veel handel vanuit dieper liggende angsten. Angsten die we allemaal in meer of mindere mate met ons mee dragen.

We zijn ons hier niet van bewust, omdat we “dit” normaal vinden. In plaats van angst noemen we onze onrust stress en stress is maatschappelijk aanvaardbaar. Angst wordt toch gauw gezien als zwakte. Terwijl angst juist laat zien waar onze trauma´s zitten en welke elke dag ons leven bepalen.

Ik ken angst al mijn hele leven. Mijn angst ontstond al in de buik van mijn moeder, doordat zij vóór mij een traumatische bevalling van mijn broer heeft gehad. Zij was hierdoor angstig in de zwangerschap en dat heb ik energetisch aangevoeld. Daarna heb ik als peuter in het ziekenhuis gelegen, afgesloten van menselijk contact omdat ik in quarantaine zat. Een naar proces voor mij en voor mijn ouders. Gelukkig gaat het tegenwoordig anders in de zorg.

Door bovenstaande gebeurtenissen heb ik geen gezond vertrouwen in het leven kunnen opbouwen. Mijn ouders hebben echt hun best gedaan, maar mijn trauma was wel een feit. Zo werd de wereld voor mij een onveilige plek en ging ik overleven in plaats van leven. Een leven vanuit overleven is leven vanuit angst.

Het heeft ervoor gezorgd dat ik snel last heb van veel spanning in mijn lichaam. Mijn zenuwstelsel kan zich lastig ontspannen en mijn hoofd is snel druk met allerlei gedachten, verhalen en oordelen.

Ieder heeft hierin zijn eigen achtergrond, maar de bovengenoemde overlevingsstrategieën zijn duidelijke aanwijzingen dat je vanuit angst leeft.

Als dat gebeurt, wil er een stuk in jou gezien, gevoeld, gehoord of begrepen worden. Helaas leven we in een maatschappij waarbij ons ego, de stem in je hoofd, alles voor het zeggen heeft. Een maatschappij waarin de bovenstaande angsten gevoed en gestimuleerd worden. We moeten vooral presteren en hebben niet geleerd om de binnenwereld te verkennen.

Waardoor je nooit echt de energie, de ruimte en het vertrouwen zult hebben om zonder angst, echt vrij en voluit te leven. Hoe gezond je ook leeft, hoeveel je ook luisterpauzes neemt, hoe vaak je ook naar therapie gaat of hoe vaak je ook mediteert.

Durf jij authentiek te zijn? Durf jij stil te staan en bewust te worden van jouw gevoelens en emoties? Durf jij naar jezelf te kijken in plaats van te projecteren op de buitenwereld? Durf jij het leven te vertrouwen zonder alles te moeten sturen of controleren? Durf jij aandacht te geven aan holistisch horen?

Werk aan een basishouding van acceptatie en liefdevolle aandacht voor jezelf, dan ontstaat er ruimte. Bepaalde delen in onszelf hebben nu eenmaal steeds weer onze liefdevolle aandacht nodig. Ook als het niet lukt of als het niet gaat zoals je wilt, juist dan mag je zacht zijn voor jezelf.

Er zijn zoveel meer mogelijkheden dan dat we met ons hoofd kunnen bedenken of wat ons is aangeleerd. Laten we ons vooral allemaal herinneren dat we niet zo beperkt zijn als we denken.  Het is niet altijd even makkelijk, maar je hebt wel altijd een keuze. Hier ligt onze vrijheid en kracht.

Vertraag en geef liefdevolle aandacht aan jezelf. Ga leven vanuit vertrouwen in plaats van overleven vanuit angst, want dan maak je verbinding met jezelf en met holistisch horen.